Even voorstellen
Hoi, ik ben Ottilia. Ik ben rekbaar. Zo rekbaar zelfs, dat ik daar erg veel last van heb. Dat noemen ze dan het Hypermobiliteitssyndroom. Oftewel HMS. Of Syndroom van Ehlers-Danlos (hypermobiele variant), want dat lijkt erop en is klinisch niet te onderscheiden. HMS/EDS dus, voor de perfectionist.
Nou noemen ze mij hypermobiel, maar ver kom je daar niet mee. Op dit moment kan ik ongeveer een kwartier lopen en fietsen. Mijn instabiele gewrichten zijn gevoelig voor overbelasting; dat doet pijn en ik word erdoor beperkt. Weinig mobiel dus, eigenlijk.
Na mijn hersenschudding ruim 5 jaar geleden voelde ik me helemaal gedwongen om stil te staan. Dat gaf me tijd om te kijken naar waar ik en de anderen om mij heen mee bezig zijn. En wat me opvalt schrijf ik dan hier, in deze blog. Waar we tegenaan lopen, wat er mist, en hoe je het anders kunt bekijken. Waarschijnlijk herken je wel het een en ander.
Op Rekbaar schrijf ik over:
Je eigen weg gaan,
durven zijn en laten zien wie je bent.
Jezelf accepteren en liefhebben
inclusief je verhalen en beperkingen.
Luisteren naar je lichaam en herstel van de verbinding tussen lichaam en geest.
Gevoelens durven voelen en uiten.
Stilstaan te midden van een doordenderende maatschappij.
Dankbaarheid, positiviteit en genieten van het kleine.