Moeten

Mensen zijn dol op het woord moeten. Je moet altijd van alles, lijkt het: “Ik moet de hond uitlaten;" 'Ik moet naar werk.” Vaak denken we dat we iets moeten omdat we niet blij worden van wat er gebeurt als we datgene niet doen. In het geval van de hond bijvoorbeeld omdat je die niet wil verwaarlozen of geen hondenpoep in huis wil. Maar in feite moet je natuurlijk niks. 

Soms geeft het je ook een makkelijk excuus. “Sorry hoor, dit telefoontje moet ik echt even nemen” zeg je makkelijker dan “Ik vind dit telefoontje boeiender dan mijn gesprek met jou.”

Maar door te zeggen dat we iets moeten houden we onszelf (én de ander) voor de gek. We zien onszelf als gedwongen partij, als slachtoffer. Klopt, vaak zit de optie die we het liefste willen - zoals voor mij ‘nu direct volledig gezond, onbeperkt en zorgeloos zijn’ - er niet tussen, maar we hebben altijd een keuze. We hebben de keuze in hoe we met de omstandigheden omgaan. Ik kan bijvoorbeeld kiezen voor gedrag dat mijn gezondheidsklachten op den duur minder maakt, of voor gedrag dat mijn klachten in stand houdt. 

Ik dacht (en zei) vaak: Ik moet rusten. Ik moet mijn oefeningen doen. Wat nou als ik dat herformuleer? Ik kies ervoor om te luisteren naar mijn lichaam en het de tijd te geven om te herstellen. Ik kies ervoor om te trainen, omdat ik het belangrijk vind mijn lichaam goed te onderhouden en omdat ik me graag sterk en fit voel. ‘Ik doe dit, want ik vind het belangrijk' geeft me een veel beter gevoel dan ‘ik moet dit doen'. Er schuilt zoiets krachtigs in ervoor uitkomen dat je ergens bewust voor kiest. 

Ik ben geen hulpeloos slachtoffer van de omstandigheden. Ik kies voor wat ik belangrijk vind.

Vragen voor jou

• Wat zijn de dingen in jouw leven waarvan jij denkt dat ze moeten? Wat gebeurt er als je het niet zou doen?
• Kun je er ook bewust voor kiezen? Of is het, nu je erover nadenkt, iets wat je liever anders zou willen doen?
• Probeer eens een dag de woorden 'ik moet' te vervangen door 'ik wil' of 'ik vind het belangrijk dat'. Hoe voelt dat?