Mijn hoofd dicteert mijn lichaam

Forceren was lange tijd mijn eerste natuur. Ik doe dan niet waar ik zin in heb of wat goed voelt, maar wat ik bedacht heb dat ik moet doen. Het is net alsof ik mezelf gebruik om bepaalde doelen te halen. Ik houd mezelf nèt fit genoeg om de eindstreep van een project te halen terwijl ik mijn lichaamssignalen compleet negeer. Zo kreeg ik altijd veel gedaan. Ik snapte ook nooit zo goed waarom anderen soms hun doelen niet haalden. Ik deed namelijk altijd wat ik mij voornam, ongeacht de omstandigheden. Moe of pijn? Deed er niet toe. De drill sergeant in mij. Maar is dat leven? 

Vorige week nam ik mij voor om regelmatig in te checken met mijn lichaam en gevoel, en overvloedig te rusten. Dat was confronterend. Ik schrok ervan hoe vaak ik over mijn grenzen ga. Er is een groot gat tussen wat ik wil en wat ik kan, en dat vul ik op met stug doorbijten. Ik sta continu in de doe-modus. Rusten maakt me (in eerste instantie) onrustig. Het is veel makkelijker om continu actief bezig te zijn met projecten en plannen voor later, dan stil te staan en pijn te voelen.

Luisteren naar mijn gevoel doe ik meestal alleen wanneer ik vind dat mijn pijn ‘terecht’ is, als ik overduidelijk te veel heb gedaan. Ik ga dus uit van waar ik vind dat mijn grenzen moeten liggen, niet van waar ze daadwerkelijk liggen. Wat ik de afgelopen tijd geleerd heb: ik hoef de logica achter mijn gevoel niet te snappen. Het heeft niet pas bestaansrecht als ik het kan plaatsen of verklaren. Mijn gevoel mag me sturen, zonder dat ik het begrijp.

En als ik dan rust, en de eerste weerstand voorbij ben, slaak ik opeens een diepe zucht van ontspanning. En ik besef me: ik kan ook leven zonder mezelf te overbelasten, en het is geweldig! 

Dus ik ga door met het experiment. Het is spannend en ongemakkelijk om nieuw gedrag te vertonen, maar luisteren naar mijn gevoel maakt mijn leven zoveel rijker, moeitelozer en leuker. Dus ik ga ervoor!

Vragen voor jou

• Wat heeft bij jou de meeste invloed op wat je doet: je hoofd of je lichaam? Is er balans? Is de balans juist voor jou?
• Negeer jij weleens je gevoelens of je lichaamssignalen? Waarom? 
• Als je er nu over nadenkt: is die reden belangrijk genoeg om je lichaamssignalen te negeren? Hoe zou je er mee om willen gaan?