Laat je door je angsten niet weerhouden

‘Laat je door je angsten niet weerhouden om je dromen waar te maken’, schreef ik op de eerste bladzijde van mijn reisdagboek. Daar zat ik; in de trein, backpack naast me. Ik was 23 en begon aan een reis naar het Oosten in mijn eentje. Ik had er zin in. Er was alleen één probleem: ik kon amper lopen.

Toen mijn situatie enkele maanden voor aanvang van de reis verslechterde werd ik wel even bang. “Hoe moet dat?” vroeg ik me af. Het is wel erg lastig om niet te kunnen lopen als je reist – met weinig geld, telkens in onbekende situaties, en dan ook nog eens alleen. Gelukkig vond ik de ideale oplossing: vouwfiets mee!

“En hoe moet dat dan in winkels, en als ik in lange rijen zou moeten staan voor treintickets?” Daar was de 'flipstick' het antwoord: een opvouwbaar krukje/wandelstok dat past in een schoudertasje. Met iets om op te leunen kan ik veel langer 'staan'. En als extra voordeel: met zo’n wandelstok toon je eenvoudig dat je slecht ter been bent, zonder dat je dat in alle talen hoeft te kunnen uitleggen.

"Hoe moet dat eigenlijk, als meisje alleen op de bonnefooi rondreizen door Oost-Europa en Rusland?” had ik me eerder al afgevraagd. “Hoe kan ik me veilig voelen?" Met enige tijdsinvestering was die hobbel genomen: ik leerde Russisch.

Ik kon natuurlijk van tevoren niet inschatten of het ook echt ging lukken. Misschien zou het me te veel zijn, zouden mijn klachten verergeren. Dus ik besloot te gaan met open blik: als het niet fijn was of fysiek te zwaar kon ik altijd nog terugkomen. Maar het lukte! Met vouwfiets om niet te hoeven lopen en flipstick om niet te hoeven staan, reisde ik de wereld over.

17 landen en 9 maanden later kon ik terugkijken op een overweldigend bijzondere reis. Ik had zo onbeschrijfelijk veel meegemaakt. Met mijn vouwfiets reisde ik langs bergen en dalen, zeeën en woestijnen, door drukbevolkte steden, afgelegen dorpjes en in mijn eentje in de natuur. Ik had een kijkje genomen in het leven van Sloveense fabrieksarbeiders, jonge Kroaten, Bosnische oudgedienden, Russische oliemagnaten, Mongoolse nomaden, zwervers, filmmakers, karaokekampioenen, drugsdealers, orthodoxe nonnen – te veel om op te noemen.

Nog steeds kijk ik hier glunderend op terug.

Ik heb me door mijn angsten niet laten weerhouden om mijn dromen waar te maken.

Vragen voor jou

  • Waar droom jij van?
  • Wat zou je eigenlijk graag willen doen, maar durf je niet?
  • Denk aan een persoon die je bewondert. Wat zou je van die persoon willen leren? Kun je vandaag al een stap zetten in die richting?
Reacties (5)
Geschreven door Ottilia op 15 Februari, 2021
Dank jullie voor de warme woorden en het delen van jullie dromen, lieve Iris, Kagiso en Sacha!
Geschreven door Sascha op 4 Februari, 2021
Lieve, wat een mooie creatie. Inspirerend om te lezen hoe je omgaat met de kaarten die je gedeeld zijn. Ik droom van een leven in de wildernis met lieve vrienden en het komt dichterbij. Op dit moment in Zweden om te onderzoeken!
Geschreven door Kagiso op 2 Februari, 2021
Lieve Ot! wat een leuke blog, ik volg je te voet! Ik droom van het maken van een dichtbundel, en ben daar nu ook mee bezig :) Ik zou ook heel graag 10 dagen de wildernis in gaan met Sacha Post, maar op het moment weet ik niet hoe ik dat in hemelsnaam voor elkaar moet krijgen... Kortom, nu durf ik het nog niet. Maar mijn lichaam groeit, de wereld veranderd, en de tijd komt...
Geschreven door Sascha op 4 Februari, 2021
Ik kan niet wachten lieve Kagiso! En ik geloof ook dat die dag komt.
Geschreven door Iris op 1 Februari, 2021
Wat leuk, zo'n blog! Ik heb online mee mogen genieten van je reis toen en doe dat nu graag weer. Ik droom ooit nog van langzaam ver reizen. Met of zonder de kinderen, maar in ieder geval pas als zij zich dat beter kunnen herinneren :) Ik ga met veel belangstelling je blog volgen!

Jouw reactie: