Ik ben gewend het goed te hebben

Als ik mijn ogen sluit gaat mijn aandacht al gauw naar waar het pijn doet. Een groot deel van mijn gedachten gaat naar hoe dat nou toch moet met die gewrichtsklachten, wat dat voor mijn dagelijks leven betekent en wat er nog beter kan. 

Juist het grootste goed in mijn leven krijgt als ik niet oplet relatief weinig aandacht. Ik ben namelijk gewend om het goed te hebben:
Ik ben gewend om in vrede te leven, want ik heb nooit anders gekend. 
Ik ben gewend om genoeg eten te hebben. Ik heb nooit anders gekend. 
Ik ben gewend aan schoon drinkwater, onderwijs, een dak boven m’n hoofd, relatief veilig over straat kunnen, vrij zijn en hardop kunnen zeggen wat ik vind. Ik sta er zelden bij stil, want ik ken niet anders.

En dat hebben de meeste mensen die ik ken. Maar er zijn plekken waar het anders is, en er zijn tijden dat het anders was. Omdat ik dat vrijwel nooit heb meegemaakt, besef ik het niet en worden mijn gedachten gevuld met de dagelijkse zorgen. Zonde. Als ik voornamelijk kijk naar dat wat ik nog niet heb of wat nog beter kan, raakt de zaak uit evenwicht. Je kunt altijd wel meer willen. De kunst is tevreden zijn met wat je hebt. 

Ik zou graag gezonder zijn, meer kunnen. Maar ook met pijn en beperkingen kan ik een waardevol, vervullend leven leiden. Als ik maar al datgene kan blijven zien wat wèl goed gaat. Er zijn zoveel dingen, groot en klein, waar ik dankbaar voor ben. Ik neem me voor om me hier weer dagelijks aan te herinneren. Ik begin vandaag:

Ik ben dankbaar dat ik leef in een land met een sociaal zorgstelsel, waarin van de meeste mensen de basisbehoeften zijn vervuld. Ik ben mijn dierbaren dankbaar die me liefdevol ondersteunen in het vinden van mijn eigen weg. Dankbaar dat ik kan leren en groeien. Dat ik liefheb en word liefgehad. Dankbaar voor mijn fijne thuis, de kinderen en dieren waar ik zo van geniet, eten van eigen land, de natuur om me heen. Mijn warme kachel in de winter. Zorgzame hulpverleners, revalidatieklinieken, toegang hebben tot zoveel boeken en informatie online. Dankbaar voor de vrijheid om mijn leven in te vullen zoals ik het zelf goed acht.
Ik ben dankbaar dat ik mijn verhaal en visie kan delen in deze blog.
En dat er mensen zijn die mijn blog lezen. Dankjewel!

Vragen aan jou

• Waar ben jij dankbaar voor? Wat is heel bepalend voor je geluk, maar iets waar je nooit bij stilstaat?
• Ben je ook dankbaar voor wat een specifiek persoon in je leven betekent? Zou je dat die persoon vandaag nog kunnen laten weten? Als je denkt aan iemand die overleden is, kun je diegene ook in gedachten bedanken.
• Zou je ook meer dankbaarheid in je leven willen? Zo ja, hoe ga je dat doen? Veel plezier!