Voeding

Soms kan ik mezelf wijs maken dat ik het liefst alleen ben: dan is mijn hoofd lekker rustig en helder, ik ben niet overprikkeld en voel me niet zo beperkt. Valkuil. Na mijn verhuizing vorig jaar was ik zo moe dat het me langere tijd niet lukte om met familie en vrienden af te spreken. En daar werd ik me een potje ongelukkig van! Toen ik op het punt stond om me ook af te melden voor een bruiloft, omdat ik echt niet zag hoe ik erbij zou kunnen zijn, riep mijn ergotherapeut: “Nee, je moet juist wel gaan! Samenzijn met anderen is als voeding voor jou.” We verzonnen samen een heel plan (met een rustige B&B in de buurt) zodat ik er toch even bij kon zijn, en het maakte me zó blij. 

Er zijn verschillende soorten voeding. Ik heb rust en alleen zijn nodig, daarvan laad ik op qua energie. Onder de mensen zijn kost mij dan weer energie, maar ik laad er emotioneel enorm van op. Het geeft mij levensvreugde, levenslust. Ik heb beide nodig. Dus naast dat ik ervoor zorg dat ik mezelf niet overbelast, zorg ik nu ook dat ik genoeg dingen doe die goed voor me zijn, dingen die me voeden.

Toen ik dit eenmaal door had, stelde ik mezelf een doel: dit jaar zorg ik dat ik elke week één (of maximaal twee) sociale afspraak heb met dierbaren. Daarvan maak ik dan een foto of een tekening, zodat ik er thuis nog eens lekker van kan nagenieten.

Er zijn nog veel meer dingen die mij voeden: inspirerende boeken, natuur, met dieren zijn, muziek, dans, ... Maar een van de belangrijkste om mezelf niet in te ondervoeden is voor mij toch wel samenzijn. Met mensen zijn is als taart voor mijn ziel! (Ok, dat is niet de beste vergelijking, want samenzijn is onmisbaar voor mijn gezondheid. Maar het klinkt een stuk beter dan 'de schijf van vijf voor mijn ziel', en ik word er vrolijk van.)

Vragen voor jou 

• Wat neem je tot je? Wat, van alle dingen die je doet, voedt jou echt? 
• Van welke plek, activiteiten, mensen laad jij op?
• Wat geeft jou levensvreugde?